Verslag van de busrit van 7 oktober 2016 voor Het Spijk, Eefde
Nog voorzichtig, maar toch: de herfst is begonnen. Bij de ochtendkoffie op Het Spijk wordt er gesproken over appelmoes maken van de rijke appeloogst van dit jaar. Goudreinetten, maar vooral notarisappels schijn je daarvoor te moeten hebben. Nou, Lambert de chauffeur van vandaag, heeft beide in de tuin. Dus dat is geregeld.
Elske en Maria willen de bewoners van Het Spijk graag een mooie dagtocht aanbieden met onderweg een lunchpauze. Ze hebben Lambert gevraagd daarvoor een plan te maken. Een tocht langs de westkant van de IJssel naar het noorden en via het Sallandse land weer terug naar Eefde, is het geworden.
Via Zutphen, de Hoven, langs de zo mooi gerestaureerde oude wasserij De IJsselstroom, hebben we een fantastisch zicht op de IJssel die momenteel wel erg laag staat. In de uiterwaarden doen talloze ganzen (voornamelijk Canadese gans) zich tegoed aan de laatste grassprietjes. Ook de Voorster Klei ligt er een beetje droog bij en hier en daar begint het blad al te verkleuren. De markante zwarte populier nabij Voorst blijft onder alle omstandigheden imposant.
We maken een grote boog om Huize De Poll heen, passeren het monumentje onderaan de IJsseldijk dat de oversteek van de geallieerden in 1945 memoreert en bereiken via de Wilpse Klei het gelijknamige dorp met de mooie dorpspomp.
Even later keren we weer terug naar de IJsseldijk en hebben we aan de rechterkant een mooi gezicht op de brug en de grote kerk van Deventer. Door de Hoven van Deventer, De Worp, rijden we langs het fraaie IJsselhotel waar het ook goed toeven is voor een kopje koffie met, maar dat doen we een andere keer. We vervolgen onze weg langs de IJssel over de Bandijk en zullen dit doen tot aan Wijhe dat aan de overkant van de IJssel ligt. Hier aan de westkant rijden we langs de dorpen Terwolde, Welsumerveld en Welsum met het 2 klassige basisschooltje onder aan de dijk. Even verder, net voor Veessen zien we dat er een grote nieuwe brug over de uiterwaarden is aangelegd. De werkzaamheden zijn nog niet helemaal afgerond en als ons een paar vrachtwagens tegemoet komen blijkt de weg erg smal te zijn. Veessen is een prachtig oud dorpje met historische huisjes. Wat moet het genieten zijn hier op een bankje te zitten, uitkijkend over de IJssel en het natuurgebied de Duurse Waarden aan de overkant. Nu zien we al ganzen, enkele grote zilverreigers, eenden, meeuwen en een aalscholver maar in het voorjaar is het helemaal een Walhalla voor de vogelliefhebber.
Tegenover Wijhe buigen we af naar de IJssel en rijden we de veerpont op die gelukkig even op ons gewacht heeft. De overtocht duurt niet lang maar we kunnen toch even het water van de IJssel van zeer nabij aanschouwen. In Wijhe aangekomen gaan we door prachtige lanen langs kasteel De Gelder, de Sallandse binnenlanden in. Ouderwetse straatsteentjes en kronkelige wegen door een mooi boerenlandschap brengen ons bij kasteel ‘t Nijenhuis. Dit kasteel en vooral de omliggende tuinen zijn zeker een bezoek waard als je wat meer tijd hebt en van kunst houdt. In het uit 1680 stammende kasteel is namelijk een dependance gevestigd van museum de Fundatie in Zwolle.
We laten kasteel en beeldentuin rechts liggen en stomen door naar Heino waar we in eetcafé Marktzicht onze lunchpauze hebben. Het is geen luxe restaurant maar mooi gelegen aan een plein met uitzicht op de historische kerk die als het ware op een rotonde staat. Veel mensen bestellen een pannenkoek en daar lijkt het keukenpersoneel niet echt op berekend. De bediening laat wat op zich wachten. Uiteindelijk smult iedereen echter van een lekkere maaltijd/lunch.
Als iedereen weer voldaan in de bus zit gaan we verder richting Dalfsen, langs het stationnetje dat midden in het veld lijkt te liggen. We zijn inmiddels ook het imposante huis van Ruud en Ria Lubbers gepasseerd zoals een van de passagiers weet te vertellen. Even voorbij Dalfsen is er alweer een kasteel: kasteel Rechteren gelegen op een eiland in een dode rivierarm van de Overijsselse Vecht. Het is in Overijssel het enige kasteel uit de middeleeuwen dat bewaard is gebleven. Het kasteel is sinds de stichting in 1315 na verloop van tijd in bezit gekomen van de adellijke familie van Heeckeren die zich later van Rechteren gingen noemen. Het kasteel is tot op heden nog steeds in bezit van deze familie en wordt nog door nazaten bewoond. Het kasteel is goed te zien vanaf de weg maar helaas niet toegankelijk voor publiek.
Door een mooi natuurgebied gaan we verder via Lemele, Luttenberg en Haarle naar Nieuw Heeten. We genieten volop van de omgeving, het weer dat ons goed gezind is, mooie gebouwen, landerijen en producten van het jaargetijde. Op verzoek van een van de passagiers stoppen we even bij een stalletje langs de weg waar we pompoenen in allerlei kleuren en maten kunnen kopen. Maria heeft wat moeite met het vinden van de “kassa” maar uiteindelijk lukt het toch om keurig voor de buit te betalen.
Het lag in de bedoeling van de chauffeur om in Nieuw Heeten nog even een korte koffiestop te maken maar de meerderheid wil toch liever doorrijden naar Het Spijk om daar koffie te drinken als Maria dat kan regelen. Iets lekkers bij de koffie is dan natuurlijk wel prettig. De bakker in Nieuw Heeten is echter net uitverkocht, dus komen we op aanwijzing van weer een andere passagier bij de bakker in Bathmen uit die gelukkig nog vanalles heeft.
Aangekomen bij Het Spijk komt er dus koffie op tafel en… koeken. En zo sluiten we een heel mooie dagtocht af. Iedereen ziet nu al weer uit naar de volgende…….
Lambert Kouwenberg, chauffeur
