En toen ……….
En toen was het zover: de laatste busrit van chauffeur (Gouden) Gerrit met bewoners van St. Elisabeth op 27 maart 2018.
Omdat Gerrit de hele wegenkaart van half Gelderland uit zijn hoofd kent, heeft hij de route bepaald.
Het werd weer een rit langs vele dorpjes waarvan wij niet eens wisten dat ze bestaan. Onderweg heeft Gerrit weer van alles verteld wat voor ons interessant was.
We zijn over de Lage Lochemseweg gereden. De molen van Warken gezien. Ooit van gehoord???
Door de bossen van landgoed Velhorst. Het landgoed ligt goed verborgen tussen veel, heel veel rododendrons. We hebben meer landgoederen gezien waar veel rododendrons staan. Helaas niet kunnen achterhalen waarom er zoveel groeien.
Verder over de brug over het Twente kanaal. Dit is met de hand gegraven in 1930 en werd in gebruik genomen in 1938. Er waren toentertijd veel graansilo’s langs het kanaal.
En weer langs een landgoed: ‘t Ross.
In het plaatsje Laren wees Gerrit ons op het standbeeld van Albert Mol.
We vervolgden de rit door het buurtschap Wippert. (What’s in a name………)
Bij Bensbergen waren ze bezig met het paasvuur bouwen. Zij hebben vaak het grootste paasvuur.
Toen richting Holterberg. Gerrit vertelde dat er een schaapskudde komt op de Holterberg. Hard nodig om de heide weer in volle bloei te laten komen. Aan de ene kant van de weg was de heide al helemaal “opgeschoond”.
Na de Holterberg volgde Raalte. De tocht daar naar toe ging door de bossen. Daar was heel goed te zien wat een ravage de flinke storm had aangericht. Dikke en dunne bomen waren als lucifershoutjes omgewaaid.
Via de Hellendoornse berg naar Ommen. Weer zo’n dorpje waar wij het bestaan niet van wisten.
Verder naar Dalfsen. Gerrit vertelde dat daar een zwaarbewaakte gas opslagplaats ligt. (Precies weet ik het niet meer.)
Langs kasteel Regteren. Dit ligt op een eiland en wordt nog altijd bewoond. De gravin van Regteren is vorig jaar overleden en haar neef heeft het geërfd.
Besloten werd om koffie pauze te houden in Madrid. Ja, echt waar hoor. Maar toen we bij Madrid aan kwamen was het gesloten……….
Omgekeerd en weer richting Dalfsen.
Bij brasserie “De VII deugden” koffie gedronken. Met gebak en ( ja, daar is tie weer) kroket.
Bijzonder gezellig met mooi uitzicht op de zgn Blauwe Brug over de Vecht.
Terug via Hoornhorst (ook nog nooit van gehoord). Gerrit wees ons op een kunstwerk langs de weg: De zwevende kei. Nou ja, het zal wel kunst zijn.
Via Emmen weer terug gereden. Langs het huis waar Ruud Lubbers heeft gewoond. Die heeft wel moeten genieten daar, het huis was niet te zien door de prachtige natuur erom heen.
En ja hoor, weer een landgoed onderweg ; Landgoed Karsten. Gerrit heeft daar nog iets over verteld (over zijn zwager?), maar dat weet ik niet meer.
Door buurtschap Middel, langs huize Boksbergen verder naar huis.
Gerrit heeft ons nog even het particuliere verpleeghuis laten zien in Molenenk (?).
Schitterend aan de buiten kant. Wil je er wonen dan is de huur 5.000 euro per maand!
Via de file bij Deventer kwamen we weer om 17.45 bij ons eigen (t)huis St. Elisabeth.
Ongetwijfeld staan er onjuistheden in dit verhaaltje. Het was ook zo veel wat we weer gezien en gehoord hebben!!!!!
Ja, dat krijg je als Gerrit de chauffeur is.
Lieve Gerrit, wij willen je bedanken voor al die geweldige, prachtige, gezellige, leerzame, interessante ritten die we met jou mochten maken!!!!!!!
Het ga je goed!!!!!!!
Namens bewoners St. Elisabeth, Zutphen
Heleen Jordaan
