Het is een prachtige zonnige dag, als we c.a. 14.00 uur vertrekken met bestemming ‘De Posbank ‘ .

De terrassen in Gorssel zitten vol vrolijke vakantie vierende mensen. Het lijkt aanstekelijk te werken op de deelnemers in de bus. Voordat we de recent gerenoveerde oude brug in Zutphen oprijden, werpen we nog even een blik op de nieuwe spoortunnel. We rijden vervolgens via Brummen en Leuvenheim richting Dieren. Voordat we Dieren binnenrijden, staan we nog even stil bij het enorme verval tussen de sluis van het Apeldoorns Kanaal en de Gelderse IJssel, soms meer dan 10 meter. Ook hier is de invloed van de Hoge Veluwe al zichtbaar. De nieuwe traverse, wandelbrug en spoortunnel in Dieren beginnen langzamerhand vorm te krijgen. Wat een vakmanschap!  Zodra we Ellecom voorbij zijn zien we de contouren van De Posbank langzaam vorm krijgen. Aangekomen bij De Steeg, rijden we van hieruit De Posbank op. We beseffen opnieuw dat deze stuwwal, ontstaan in de voorlaatste ijstijd dit glooiende heuvellandschap heeft doen ontstaan, met zijn grillige en steile smeltwaterdalen.  Als dan ook nog de heide in bloei staat, is het plaatje helemaal compleet.

Aangekomen bij ‘De Posbank’ zelf, op een hoogte van ca. 75 meter boven NAP genieten we van een enorm weids uitzicht richting De Liemers,  Montferland en Emmerich. We besluiten via de Posbank door te rijden naar Kasteel Roosendael met zijn imposante tuinen, vijvers en beken. De ronde Donjon verdedigingstoren uit ca. 1314 is nog overgebleven van het oorspronkelijke kasteel.

De beroemde Franse architect Daniel Marot was hier omstreeks 1722 verantwoordelijk voor de ontwerpen van de tuinen op dit landgoed, waaronder de schelpengalerij. ( Later ‘de bedriegertjes ‘ )

Aangekomen bij de oranjerie, leek het activiteitenbegeleidster Wilma van Gerrevink een goed idee, hier op het zonnige terras met uitzicht op de kasteeltuin een pauze in te lassen. Even later genoot iedereen van de koffie of thee met welverdiende heerlijke gember scones.

Tijdens de terugreis zijn we nog even langs de standbeelden gereden in Rheden van Simon Carmiggelt en zijn vrouw Tini, zittend op een bank, uitkijkend over de voormalige IJsselloop van voor de aanleg van de vierbaansweg. Jarenlang kwamen ze hier vakantie houden.

Tenslotte hebben we het plaatsje Ellecom met zijn authentieke dorpsbrink en tufstenen kerkje nog even bewonderd en vooral ook het uitzicht over de IJsselvallei, waar het smeltwater van de stuwwal ‘de Posbank’ uiteindelijk zijn weg vond.

Eenmaal terug in Gorssel nam iedereen in vakantiestemming, vrolijk en voldaan afscheid van elkaar.

Frans Bernards

Chauffeur